മുല്ലപൂക്കാലം

                                                                   

                                                             

മിഥുനമാസത്തിലെ രാത്രിയിലെ  കനത്ത മഴയ്ക്കാണ് ന്റെ മുറ്റത്തെ പടർന്ന് പന്തലിച്ച് നിന്നിരുന്ന മുല്ലയും, മന്ദാരവും ഒരു വലിയ ശബ്ദത്തോട് കൂടി നിലം പതിച്ചത്😔

 അച്ഛനും, അമ്മയും ഞങ്ങള് നാല് മക്കളും ഉമ്മറതിണ്ണയിലിരുന്ന് ഒരുപാട് രാത്രികളിൽ മുല്ലപ്പൂവ് വിരിയണ സുഗന്ധം  കളിയും ചിരിയുമായി ആസ്വാദിച്ചിട്ടുണ്ട്❤️❤️

കുട്ടിക്കാലത്തെ ഒരിക്കലും മറക്കാത്ത മധുരിതമായ സുഗന്ധമാണെനിക്കത്😘

അച്ഛനൊരിക്കൻ പണി കഴിഞ്ഞ് വരുമ്പോൾ എവിടെ നിന്നോ കൊണ്ട് വന്ന് മന്ദാരചുവട്ടിൽ നട്ടുവളർത്തിയതാണെന്ന് അമ്മയോ, ചേച്ചിയോ പറഞ്ഞ് തന്നരൊർമ്മയാണെനിക്ക്😍😍

'പെൺകുട്ട്യോള് തല്ലേല്ല് മൂല്ലപൂവ് ചൂടി നടക്കണത് കാണാൻ അച്ഛന് വലിയ ഇഷ്ടാർന്നുന്ന് '

പിന്നീടങ്ങോട്ട് മൂല്ലയും, മന്ദാരവും ഒന്ന് ചേർന്നങ്ങ് വളർന്നു.. ന്റെ ശൈലിയിൽ പറയാണെങ്കിൽ മരണത്തിൽ പോലും പിരിയാത്ത പ്രണയം അവിടെ നിന്ന് തുടങ്ങി💮🌼

ഒരു കാലത്തും പൂക്കില്ലാന്ന് കരുതിയ മന്ദാരം മൂല്ലപ്പുവിന്റെ സുഗന്ധം കൊണ്ട് പൂക്കൾ വിരിഞ്ഞങ്ങ് നിന്നു.💮🌼💮🌼

എണ്ണിയാലൊതുങ്ങാത്തത്ര മുല്ല പുക്കൾ ന്റെ ചേച്ചിമാർക്കായി എന്നും പൂത്തു നിന്നു😍


 അയലത്തെ വീട്ടിലെ  കുട്ടികൾ മഴ പെയ്യ്ത് തോർന്ന രാവിലെകളിൽ നനഞ്ഞ മുറ്റത്തെ മുല്ലപൂക്കൾ പിറക്കിയെടുക്കാൻ വരുന്നത് പതിവായി🏃🏃


പല നിറങ്ങളിലുള്ള പൂമ്പാറ്റകളും🦋 പല ശബ്ദത്തിലുള്ള കിളികളും🐦🕊️ അഥിതികളായെത്തി... പിന്നെ വീട്ടിലെ കുറുമ്പത്തി പൈകിടാവ് അവിടങ്ങളിലാകെ ഓളിക്കളിച്ചു🐄🐄

ഹാ.... മധുരം ഈ ഓർമ്മകൾ😘😘😘

കാലപ്പഴക്കത്താൽ ഉറുമ്പിൽ പുറ്റുകൾ അവരുടെ വേരുകൾ കാർന്ന് തിന്നുവാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു....😠😠
മുല്ലയും മന്ദാരവും ചാഞ്ഞ് ചാഞ്ഞ് വന്നൊ കൊണ്ടിരുന്നു...


കണ്ടവർക്കെല്ലാം കദന സഹനമായൊരു കാഴ്ച്ചയായവർ മാറി കഴിഞ്ഞിരുന്നു


അപ്പോഴും ചേച്ചിമാർക്കായി അങ്ങിങ്ങ് മുല്ലപൂവ് വിടർന്ന് നിന്നു...


അന്ന് കാറ്റും, ഇടിയും, മിന്നലും ഒന്നിച്ച് ഘോരമായി മഴ പെയ്യ്തിറങ്ങി...


ആ രാത്രി വലിയൊരു ശബ്ദത്തോടെ അവരൊന്നിച്ച് നിലംപതിച്ചു...



മൂല്ലയും മന്ദാരവും ഒരുമിച്ച് വീണ ദിവസം ഞങ്ങൾക്കാർക്കും അവരെ രണ്ടായി വേർപിരിക്കാനായില്ല.. അത്ര ആഴത്തിലാണ്, അത്ര ദൃഢമായിട്ടാണ് മുല്ല മന്ദാരത്തെ ചുറ്റി പുണർന്ന് നിന്നിരുന്നത്😔


ആ മിഥുനമാസത്തിലെ മറ്റൊരു മഴയുള്ള രാത്രിയാണ് അച്ഛനും ഞങ്ങളെ വിട്ട് പോയത്😔


ഓർമ്മകൾക്കെന്നും മൂല്ല പൂക്കുന്ന സുഗന്ധമാണെനിക്ക്🌼 സന്തോഷവും😁 വേദനയും😔 ഒരുമിച്ച് വരുന്ന എന്റെ ചുറ്റിലും പരത്തുന്ന സുഗന്ധം.........


                                           'അതിനൊരു പേരിട്ട് വിളിച്ചു'

                                                         മുല്ലപ്പൂക്കാലം

വേർപാട്

                     

                                                                   വേർപാട്  

ചേച്ചിയ്ക്ക് മാത്രമായ്
അച്ഛനന്നൊരു നാളിൽ
മന്ദാരച്ചുവട്ടിൽ നട്ടൊരു മുല്ലവള്ളി
കെട്ടിപ്പുണർന്നു വളർന്നൊരാ മുല്ലവള്ളി
പ്രണയ സാഫല്യം പോൽ
പൂവിട്ടൊരു നാളിലാവരൊന്നായ്.....

മുറ്റത്തെ മണ്ണിലും, ഉമ്മറകോലായിലും,
ചേച്ചി തൻ വാർമുടി കെട്ടിലും
മുല്ലപ്പൂ വാസന തങ്ങി നിന്നു....
എങ്ങും ആനന്ദം, എങ്ങും സുഗന്ധം...

നാളെത്ര മാഞ്ഞുപോയ് അറിഞ്ഞില്ലയെങ്കിലും
കണ്ടു ഞാനന്നെന്റെ  മന്ദാരതടത്തിലായ്
ഉറുബിൻതീനി തൻ പുറ്റുകൾ....
ഹൃദയം തകർന്നൊന്നു നോക്കി ഞാൻ 

മുല്ലയെ... മന്ദാരത്തെ....
ഒരു പൂവ് വിരിഞ്ഞുനിന്നതമ്പോഴും
ചേച്ചിയ്ക്ക് മാത്രമായ്.....

ഇടിയും, മഴയും, കനത്തൊരാ കർക്കിടക
രാത്രിയിലവരൊന്നായ്, ഉറക്കെ, മണ്ണിലായ് പതിച്ചു....

 മുറ്റത്തെ മണ്ണിലും, ഉന്മറകോലായിലും, 

ചേച്ചി തൻ വാർമുടി കെട്ടിലും 

മുല്ലപൂവ് വാസന ബാക്കിയായ്.....
                                                                                                 

                                                                                                                priyesh keshavan 

DIVYM

AMMAYODU

CHINDHA

സൂര്യാസ്തമയം

സൂര്യാസ്തമയം

പകലിന്റെ ചൂടിൽ നിന്നും ഇന്നത്തെ ദിവസം അവസാനിക്കുന്നത് കാണാനാണ് അനന്തു ആ കടൽ തീരത്തേയ്ക്ക് വന്നത്. ഇത് അവന്റെ ദിനചര്യമാണ്. ഏറ്റവും ഇഷ്ടത്തോടെ അനന്തു ഇരിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതും ഇവിടെയാണ്.

ആളുകളുടെ തിരക്ക് ഒട്ടും കുnവല്ല അന്നും.മണലിന്റെ ചൂട് അധികം വിട്ട് മാറിയിട്ടില്ല. അനന്തു ആ മണലില്ലേയ്ക്ക് ഇരുന്നു.

ദൂരെ ചുവപ്പും,മഞ്ഞയും, നീലയും ഇടകലർന്ന  കടലിന്റെ ആകാശത്തിലൂടെ രണ്ട് കടൽ കാക്കകൾ പറക്കുന്നത് അവന് കാണാമായിരുന്നു. ഇണകളെ പോലെ കൊക്കുരു മി അവരൊന്ന് ചേർന്ന് പറക്കുകയാണ്  കുട്ടുക്കാരൊന്നുമില്ലാതെ. ചിലമ്പോൾ അവർ ഭാര്യയും ഭർത്താവും ആയിരിക്കും. അനന്തു ആത്മഗതമായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

   പൊടുന്നനെ ആ കടൽ കാക്കകളിൽ ഒന്ന് താഴോട്ടും മറ്റൊന്ന് മുകളിലേയ്ക്കും പറന്നകന്നു. ഇപ്പോൾ അനന്തുവിന് ഉറപ്പായി അവർ ഭാര്യയും ഭർത്താവുമാണ് എന്ന്. പിണക്കത്തിലായിരിക്കും അതാണിങ്ങനെ അവൻ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.

കപ്പലണ്ടിക്കാരന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ ശബ്ദം കേട്ട് അനന്തു അയാളെ നോക്കി ചിരിച്ചു . കടലിൽ കളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കുട്ടികളുടെ അരികലേയ്ക്ക് അയാൾ നടന്നകന്നു.  കുട്ടികൾ ആവേശത്തോടെ അയാളിൽ നിന്നും കപ്പലണ്ടി വാങ്ങി കഴിക്കുന്നുമുണ്ട്.  പക്ഷേ അവർക്കരികിലുള്ള കാമുകീ കാമുകൻ എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്നവർക്ക് അയാളൊരു ശലാമായി തോന്നി. ആ കപ്പലണ്ടിക്കാരനോട് ദേഷ്യത്തിലെന്തോ പറഞ്ഞെന്ന് അനന്തുവിന് തോന്നി.

അയാൾ അനന്തുവിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

' ഇത് നന്മൾ എത്ര കണ്ടതാ അല്ലേ സാറെ'

കുട്ടികൾ മത്സരിച്ച് പട്ടം പറത്തുന്നതുo, കടലിൽ ചാടി മറിയുന്നതും നോക്കി അനന്തു സന്തോഷിച്ചു.

കടലമ്മയും കുട്ടികളോടൊപ്പം കളിക്കുകയാണ്. തിരമാലകളുടെ ഘോരമായ ശബ്ദമില്ലാതെ പതിയെ തഴുകുകയാണ് എന്ന് തോന്നി അനന്തുവിന്.

ദൂരെ ചുവന്ന സൂര്യൻ കടലിലേയ്ക്ക് പതിയെ മറയാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അതിനിത്തിരി മാറി നേരത്തെ കണ്ട കടൽ കാക്കകൾ ഒന്ന് ചേർന്ന് പറന്നു ഉയരുന്നു.

അങ്ങനെയുള്ള അനന്തുവിന്റെ ചിന്തകളെ വിരാമത്തിലാഴ്ത്തി. ഒരു തണുത്ത കാറ്റിന്റെ അകമ്പടിയോടെ, പട്ടം പറത്തുന്ന കുട്ടികൾക്കിടയിലൂടെ, അഴിച്ചിട്ട മുടികൾ കാറ്റിൻ പറന്ന്, മഞ്ഞ ചുരിദാറിട്ട്‌, മണലിനെ പോലും നോവിക്കാതെ നടന്നടുക്കുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടി.

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ അനന്തു ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നു. ആ കണ്ണുകളിലെ വിഷാദം അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

എന്തായിരിക്കും അവളുടെ പേര്?

എന്താണ് ആ കണ്ണുകളിലെ വിഷാദം ?

അവൾക്ക് എന്തൊക്കെയാ ആരോടൊക്കെയോ പറയാനുള്ള പോലെ അനന്തുവിന് തോന്നി.

പൊടുന്നനെ ഉണ്ടായ അനന്തുവിന്റെ തോന്നലുകൾക്കിടയിൽ അവൾ ദൂരെ എങ്ങോ മറഞ്ഞു പോയി.

അനന്തുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ആ കടൽ തീരമാകെ അവളെ തിരഞ്ഞു.  പക്ഷേ എങ്ങും കണ്ടെത്താൻ സാധിച്ചില്ല.....

അനന്തു അവന്റെ മനസ്സിനെ കൂടെ ചേർത്ത് . ചുവന്ന സൂര്യനെ കടലിനോട് ചേർത്ത് . ആ വിഷാദ കണ്ണുകളെ ഒന്ന് കൂടെ തിരഞ്ഞ് കൊണ്ട് നടന്നകന്നു...........

* *  *

രാവിലെ അമ്മയുടെ വിളിക്കേട്ടാണ് അനന്തു ഉണർന്നത്. ചായ തരുമ്പോൾ അമ്മ അവനോട് പറഞ്ഞു.

'ഇന്നലെ ട്രെയിനിനു മുന്നിൽ ചാടി ആരോ ആത്മഹത്യ ചെയ്യ്തിട്ടുണ്ട്............'

ഇടയ്ക്ക് ഇത് പതിവുള്ളതായത് കൊണ്ട് അനന്തു അത് കാര്യമായി എടുത്തില്ല..

പക്ഷേ അത് കേട്ടത് മുതലുള്ള പതിവില്വാത്ത മനസ്സിന്റെ അസ്വസ്ഥത കാരണം ആ റെയിൽവെ ട്രാക്കിലൂടെ അവൻ നടന്നു .

ആളുകൾ കൂടി നില്ക്കുന്നത് അനന്തുവിന് കാണാമെങ്കിലും അവിടെക്കുള്ള ദൂരം കൂടുതലായി അവന് തോന്നി...

ആ ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിലൂടെ അനന്തു കണ്ടു.............

മഞ്ഞ ചുരിദാറിട്ട......   വിഷാദത്തിന്റെ കണ്ണുകൾ..................

***

അന്നുo അനന്തു ആ കടൽ തീരത്ത് ചുവന്ന സൂര്യനെ വിഴുങ്ങുന്ന കടലിനെ നോക്കി നിന്നു.......... താഴുന്ന സൂര്യനു മുകളിൽ കടൽ കാക്കകൾ പറന്നു ഉയർന്നു. കടലമ്മ കുട്ടികൾക്കായ് തിരമാലകളായ് തഴുകി നിന്നു.  കപ്പലണ്ടിക്കാരൻ അനന്തുവിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു. എങ്ങു നിന്നോ വന്നൊരു കുളിരുള്ള കാറ്റ് അനന്തുവിന്റെ മുഖം തഴുകി  മെല്ലെ  അകന്നു.....  സൂര്യൻ അസ്തമിച്ചിരിക്കുന്നു........ ....

പ്രിയേഷ് കേശവൻ

@bout me ....

am a chingle boy whus wrkin as a civil engineer. . .nw @ tcr. .me seekin adventure n fun here !!! wana chek out frndz n wana xpand my power too! hop dis can lemme discovr ma talents in literature n feelings 4 d cinema !!